Re: :::::มีค่าเวลาเธอเหงา:::::.....?
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 03:13:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: :::::มีค่าเวลาเธอเหงา:::::.....?  (อ่าน 30563 ครั้ง)
D
นักรบทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,894


ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ


เว็บไซต์
« เมื่อ: 22 กันยายน 2013, 08:26:AM »




ข่าวบินหลาบินร่อนตรงลงทางใต้
เกาะกิ่งไม้แวะว่างตามทางแถว
ผ่านชุมพรแวะนอนก่อนจากจรแจว
ยินเสียงแว่วเจ้าบินหลาคร่ำครวญคราง

อยากจะเห็นดินแดนใต้ได้สุขสงบ
เลิกจากรบเข่นฆ่าพาหม่นหมาง
ต่างเดือดร้อนต้องดิ้นรนจนหมดทาง
ทำทุกอย่างให้ย้อนมา เรื่อสามัคคี

มีเวลาเชิญชวนมาให้คลายเหงา
ช่วยบรรเทาความข้องขัดน่าบัดสี
เห็นคนไทยมาเข่นฆ่านานนับปี
ทุกนาทีแสนเมื่อยล้าระอาอาย

รัฐบาลต่างคุยโม้ทำโอ้อวด
ประชาชนเขาเจ็บปวดเกิดเสียหาย
มิเคยคิดแก้ปัญหามาผ่อนคลาย
แก้กฏมาย...ช่างน่าเบื่อ...ทำเพื่อใคร.

                             ริน ดอนบูรพา
                                 ๒๑ ก.ย.๕๖


บินหลาจร ร่อนเร่ ละเหเหิน
ทั่วโขดเขิน เนินหิน ถึงถิ่นใต้
ระอาอ่อน ร้อนรน สู้ทนไป
ชิวิตใช้ ให้คุ้ม แม่ทุ่มมา

หนึ่งสมอง สองมือ ถือคว้าไขว่
มุ่งฝันใฝ่ ใจหมอง ก็ต้องกล้า
ชีวีตน หม่นท้อ หนอชะตา
รอเวลา พาสิ้น ดับจินต์จร

ยามแลงค่ำ พรำฝน ทนเหนื่อยอ่อน
ผ่านชุมพร จรพราก ขอจากก่อน
บุญน้องนุ้ย คุ้ยเขี่ย ละเหี่ยรอน
ราคาแท้ แค่ขอน เกรงค่อนชัง

หยุดอาทิตย์ จิตเปล่า เฝ้าขีดเขียน
บ่าวคงเอียน เหียนหืน มีฝืนมั่ง
เพียงเท่านั้น หวั่นเขิน ที่เกินยั้ง
คงลำพัง ทั้งชีวิน สิ้นรักเรา

"ดิน"




<a href="http://www.youtube.com/v/Irgl61dBaE4&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/Irgl61dBaE4&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ชลนา ทิชากร, เนิน จำราย, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s