คิดถึงเธอ เช่นกัน ใฝ่ฝันหา
คิดถึงหน้า คราใด ให้สุขี
คิดถึงรัก ปักตรึง ซึ้งฤดี
คิดถึงที่ เคยเคียง เอียงแก้มคอย
ดาวดวงน้อย คล้อยเคลื่อน เหมือนกลั้นแกล้ง
ฤๅเสแสร้ง ยอจันทร์ พลันเหงาหงอย
หมู่เมฆมแม้น แล่นทับ กลับใจลอย
ขาดคนคอย เอาใจ ในค่ำคืน
ราตรีกาล ผ่านพ้น คนยังเศร้า
นอนแนบเนา เคล้าคลุก ซุกสุดฝืน
เสียงพระพาย พริ้วพรม ช่างกลมกลืน
คลอสะอื้น คืนค่ำ จำร้างไป
เจื้อยแจ้วแว่ว สำเนียง เสียงหริ่งหรีด
ดั่งคมมีด กรีดเฉือน สะเทือนไหว
น้ำค้างหยด เปาะแปะ แหมะกลางใจ
เย็นฤทัย ใกล้สว่าง กระจ่างตา
เอื้อมมือคว้า ผ้านวม สวมทับร่าง
กอดหมอนข้าง ไว้แน่น แหงนมองฟ้า
ปลายวสันต์ แล้วหนอ ท้อเรื่อยมา
เหมันต์หน้า มาเยือน หนาวเหมือนเดิม
พันทอง
๒๑/๐๙/๕๖
ลมเหมันต์ พัดมา อุราหวั่น
ฟากฟ้ากั้น ขวางทาง ร้างราเสมอ
ความคิดถึง ที่ส่งไป ให้แด่เธอ
ยังรอเสมอ รอเธอ คืนกลับมา
สายลมเอย โชยพัดพา อุราเศร้า
นั่งจับเจ่า เคล้าน้ำตา พาโหยหา
อยู่คนเดียว เปลี่ยนกาย ใจแทบบ้า
ขอเถิด ลมจ๋า พัดเธอมา หาข้าที
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
