รั ก คุ ณ เพราะรักแท้ๆ . . .จนพ่ายแพ้ลำนำคำกวี
เขียนตัวอักษรยามราตรีแทน ต ะ วั น อันห่วงหา
ลมทะเลพัดรอยทรายอย่าง ช้า ~ ช้า
เสียงดนตรีอักษรา จากปะการัง
ลึกลงไปในมหาสมุทร
จรดน้ำสุดปลายที่ชายฝั่ง
เสียงยังคงล้อคลื่นเป็นจังหวะ เหมือนระฆัง
คงบอกได้กระมัง ทะเลคอย
คุณคือ ด ว ง ต ะ วั น ในบทกวี
ที่บรรเลงดนตรีให้ได้ยินบ่อย ~ บ่อย
เม็ดทรายละเอียดแทรกในทุกอณูอยู่มิใช่น้อย
นั่นแหละคือปะการังเรียงร้อย เป็นถ้อยกวีที่มีคุณ
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
