[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

       พูดถึงกลอนที่น้องๆมาขอที่เว็บนี้ผมมีความคิดผุดขึ้นมา  ๒ ประเด็น

๑.ผมคิดว่าสมาชิกทุกท่านโดยส่วนใหญ่สนับสนุนเต็มที่เพื่อเห็นแก่การศึกษาของเด็กๆบ้านเรา

๒.มีบางท่านเป็นห่วงและกังวลเรื่องลิขสิทธิ์ทางปัญญา เพราะมีบางท่านมาโพสต์เรื่องการแอบอ้างกลอนไปโชว์ที่อื่นแบบแอบเนียนว่าตนเองเป็นคนแต่ง(ซึ่งอาจจะมีประโยชน์ทางการค้าด้วยหรือไม่ไม่ทราบ)


       และถ้าพูดถึงกลอนจำนวนร้อยบท ผมก็มีความเห็นว่า
๑.ผมกลับไปเปิดกลอนท่านสุนทรภู่ นับจำนวนบทกลอนที่ท่านแต่งตอนเป็นหนุ่มเรื่องแรกๆ เช่น นิราศเมืองแกลงท่านน่าจะอายุประมาณ๒๐มั้ง(ผิดพลาดประการใดขอภัยครับ) ท่านแต่งไว้ทั้งหมด ๒๕๐ บท ผมจึงว่า ๑๐๐ บทนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายๆเลย อาจถึงขั้นยากถึงยากที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการเรียนระดับไหน มัธยมปลาย, ป.ตรี, ป.โท หรือป.เอกก็ตาม ต่อให้เอกภาษาไทยก็ตามครับ การแต่งให้ครบ๑๐๐ ว่ายากแล้วนะครับ ผมว่าสิ่งที่ยากคือคนวิเคราะห์เพื่อประเมินคะแนนครับ ไหนต้องดูฉันทลักษณ์ ดูความไพเราะ ดูความลื่นไหล ดูเนื้อหาฯลฯ ผมเลยสงสัยเหมือนท่านดาวครับ  สงสัยว่าการบ้านชิ้นนี้มีอะไรที่พิเศษหรือเปล่า

๒.น้องแต่งเองมาได้ตั้ง๑๐กว่าบท แสดงว่าฝีมือก็เรียกว่าน่าจะพอแต่งต่อได้ ถ้าน้องเอามาโชว์ บางทีการต่อกลอนให้ต่อเนื่องกันแล้วครบร้อยบทอาจมีทางพอเป็นไปได้ครับ

ปล.ถึงท่านลุงไพรครับ ถ้ามีคนส่งให้หลังไมค์ก็นับว่าจิตเมตตาสุดยอดครับ