ฝั่งปิงกว้าง ว้างวุ้ง คุ้งแควหลาย
น้ำสองสาย พานพบ บรรจบถึง
ล่องแพไผ่ ไหลลำ หวนคำนึง
เคล้าเสียงซึง สะล้อ พ้อยามลา
ทองกวาวยืน คืนข้าง หว่างยูงสน
ถ่อยันต้น พ้นตลิ่ง กิ่งฉำฉา
แพว่ายแหวก แหกหลบ ตบชวา
เลียบหินผา ช้าเอื่อย ระเรื่อยไป
ขลุ่ยพลิ้วแผ่ว แว่วหวาน มานสะอื้น
จำดึกดื่น สองเคย เชยชิดใกล้
นั่งรับลม ชมจันทร์ มิทันไร
พอแจ้งใส อำลา สุดอาวรณ์
แพเทียบท่า เวลาใด ไร้รู้สึก
ห้วงจิตนึก หนหลัง ยังกัดกร่อน
มิลืมภาพ อาบน้ำตา คราจากจร
ข้ามสิงขร เป็นครู อยู่บนดอย
ขออภัย ใส่ภาพใส่เพลงไม่เป็น
และในชีวิตไม่เคยไปทะเลเลย
รพีกาญจน์
ล่องแม่ปิง
ดอกบัวตอง มองเห็น เด่นบนดอย
เอื้องสามปอย ย้อยอร่าม งามเหลือเอ่ย
ต้นไม้ใหญ่ ไพรรก นกยูงเกย
งามจังเลย เชยชม สมใจปอง
แว่วสำเนียง เสียงสะล้อ คลอเสียงพิณ
คู่แดนดิน ถิ่นเชียงดาว สาวกางจ้อง
ใครได้ยล หนเดียวติด พิศเพลินมอง
สวยงามผ่อง ล่องแพ แม่ระมิงค์
มองคนงาม ยามพิศดู คู่ความดี
ฮักศักดิ์ศรี นี่งามแท้ แม่ยอดญิง
เยือกเย็นใจ ใสชื่นฉ่ำ น้ำแม่ปิง
มั่นคงยิ่ง จริงใจ ในตำนาน
สาวเวียงพิงค์ ยิ่งใหญ่ ในความรัก
มั่นคงนัก ฮักคนใต้ ใจถูกผลาญ
สาวเครือฟ้า คราหมอง ต้องซมซาน
สาวบัวบาน หาญกล้านัก รักสอนใจ
ชลนา ทิชากร
ดอกบัวตอง มองเห็น เด่นบนดอย
เอื้องสามปอย ย้อยอร่าม งามเหลือเอ่ย
ต้นไม้ใหญ่ ไพรรก นกยูงเกย
งามจังเลย เชยชม สมใจปอง
แว่วสำเนียง เสียงสะล้อ คลอเสียงพิณ
คู่แดนดิน ถิ่นเชียงดาว สาวกางจ้อง
ใครได้ยล หนเดียวติด พิศเพลินมอง
สวยงามผ่อง ล่องแพ แม่ระมิงค์
มองคนงาม ยามพิศดู คู่ความดี
ฮักศักดิ์ศรี นี่งามแท้ แม่ยอดญิง
เยือกเย็นใจ ใสชื่นฉ่ำ น้ำแม่ปิง
มั่นคงยิ่ง จริงใจ ในตำนาน
สาวเวียงพิงค์ ยิ่งใหญ่ ในความรัก
มั่นคงนัก ฮักคนใต้ ใจถูกผลาญ
สาวเครือฟ้า คราหมอง ต้องซมซาน
สาวบัวบาน หาญกล้านัก รักสอนใจ
ชลนา ทิชากร