เป็นแค่นก-กระจอกสุดงอกง่อย
กระจ้อยร่อยกระจิ๊ดริดหมดสิทธิ์ใฝ่
หาคนเอื้ออาทรแสนอ่อนใจ
ช่างร้างไร้ใครยื่น...ให้ชื่นทรวง
จะห่างหายตายโหงลงโลงเผา
ไร้ใครเขาเฝ้าคิดมีจิตห่วง
ขาดพวกพ้องน้องพี่ฤดีกลวง
ปีกหักร่วงช่วงนี้...ซี้แน่นอน
ก้อย
นกกระจอกออกจากรังหวังถวิล
ไปหลงกลิ่นพุดซ้อนอ่อนเกสร
จึงลืมสิ้นรวงรังครั้งเคยนอน
กลับแกล้งอ้อนทวงสิทธิ์ผิดที่ใคร
เห็นเพียงรังยังวิโยคน่าโศกเศร้า
พอลมกราวก็จะแกว่งด้วยแรงไหว
อาจร่วงหล่นลงพื้นหมดชื่นใจ
กลับเร็วไวมาหาอย่าช้านาน
/////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๘/๙/๕๖
ไปหลงกลิ่นพุดซ้อนอ่อนเกสร
จึงลืมสิ้นรวงรังครั้งเคยนอน
กลับแกล้งอ้อนทวงสิทธิ์ผิดที่ใคร
เห็นเพียงรังยังวิโยคน่าโศกเศร้า
พอลมกราวก็จะแกว่งด้วยแรงไหว
อาจร่วงหล่นลงพื้นหมดชื่นใจ
กลับเร็วไวมาหาอย่าช้านาน
/////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๘/๙/๕๖