จากห้องเช่า เท่ารูหนู ที่อยู่ฉัน
ปีเดือนวัน ผันจร ก็นอนเดี่ยว
ผ้าห่มเก่า เคล้ากลิ่น ชาชินเชียว
หมอนสีเขียว แพรลาย แนบกายนอน
วาดวิมาน เอาไว้ วิไลหรู
หวังคลอคู่ แนบข้าง พลางออดอ้อน
หนทางรัก หักกลาย สลายคลอน
แค่คู่ซ้อน ร้อนจินต์ แทบสิ้นใจ
รักคนมี เจ้าของ ต้องช้ำจิต
เฝ้าแต่คิด ผิดหรือ มิยื้อใฝ่
แต่แรกรัก มิบอก มาหลอกไย
ชอกทรวงใน ใช่แน่ แค่เหงาคลาย
ฉันมีค่า แค่นี้ ที่ได้รับ
โทรศัพท์ จับบ่อย คอยรอสาย
จอมือถือ ว่างเสียง เตียงว่างกาย
อิสระ หรือเดียวดาย ใครบอกที...?
ปีเดือนวัน ผันจร ก็นอนเดี่ยว
ผ้าห่มเก่า เคล้ากลิ่น ชาชินเชียว
หมอนสีเขียว แพรลาย แนบกายนอน
วาดวิมาน เอาไว้ วิไลหรู
หวังคลอคู่ แนบข้าง พลางออดอ้อน
หนทางรัก หักกลาย สลายคลอน
แค่คู่ซ้อน ร้อนจินต์ แทบสิ้นใจ
รักคนมี เจ้าของ ต้องช้ำจิต
เฝ้าแต่คิด ผิดหรือ มิยื้อใฝ่
แต่แรกรัก มิบอก มาหลอกไย
ชอกทรวงใน ใช่แน่ แค่เหงาคลาย
ฉันมีค่า แค่นี้ ที่ได้รับ
โทรศัพท์ จับบ่อย คอยรอสาย
จอมือถือ ว่างเสียง เตียงว่างกาย
อิสระ หรือเดียวดาย ใครบอกที...?
"ดิน"
เป็นไงบัาง นางน้อง ยามหมองหม่น
เจ็บเกินทน ซิท่า ประภาศรี
ยาม..กานดา น้ำตานอง ห้องฤดี
รู้บ้างไหม ว่าพี่ นี้..สะใจ..
..อิสระ หรือเดียวดาย ฟังชายบอก
เพื่อจะยอก ตอกย้ำ ซ้ำเติมใส่
ให้อนงค์ ซาบซึ้ง ตรึงทรวงใน
ครา..หัวใจ สลาย..แทบวายปราณ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
