ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ
นางมณโฑ
นางมณโฑแรกเริ่มเดิมเป็นกบ
ร้องอบ..อ๊บอาศัยใกล้ฤาษี
อาศรมอยู่ห่างไกลในพงพี
ทุกวันมีนางแพะแวะเวียนมา
รีดนมใส่โถให้ในกุฏิ
แต่แปลกสิ..โถนี้ไม่มีฝา
นมหกไหมไม่ย้ำในตำรา
ควรมีปาท่องโก๋อีกโถวาง
วันหนึ่งนาคชื่ออนงค์คงวัยรุ่น
เป็นสกุลพญานาคหากแปลงร่าง
คอยนาคหนุ่มเคียงแอบแนบนวลนาง
ต้องเคว้งคว้าง..ร้อ..รอ..ก็ไม่เจอ
เกือบอยู่บ้านคานทองนิเวศน์ถิ่น
มีงูดินเผยหน้ามาเสนอ
เอาวะถึงจะไม่ได้เลิศเลอ
อย่าให้เก้อพลาดรถด่วนขบวนสุดท้าย
ถึงงูดินร่างเล็กเด็กรุ่นน้อง
จะบกพร่องไม่สมอารมณ์หมาย
นาคอนงค์จงใจไม่กลับกลาย
ที่ตัวร้ายก็คือฤาษีเอง
บังเอิญออกจากป่ามาเห็นเข้า
ใช้ไม้เท้าแหย่ลงได้ตรงเผง
ทั้งคู่เริ่มสุขสันต์ร่วมบรรเลง
ไม่จบเพลงสวรรค์ค้างเสียกลางคัน
นาคอนงค์ยงโย่โมโหเต่า
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเต็มห้วงฝัน
ชะ..ฤาษีดีละจะเห็นกัน
สุขสักวันมารผจญคนราวี
คายพิษใส่โถนมผสมไว้
ดื่มเข้าไปผลคือฆ่าฤาษี
นางกบเห็นพฤติการณ์ในทันที
ด้วยความดีกตัญญูรู้คุณคน
จึงโดดลงโถนมผสมพิษ
พลีชีวิตเตือนภัยได้กุศล
ฤาษีกลับกุฏีทั้งสี่ตน
พอได้ยลก็ต้องร้องอุทาน
"มันลงโถลงถ้วยด้วยตะกละ
สมแล้วนะคิดมาแย่งอาหาร"
กลับฉุกคิดขึ้นได้ไม่ทันนาน
วิสัยการกินต้องผองแมลง
แล้วมันโดดลงไปทำไมเล่า
จำเป็นเราต้องให้หายกินแหนง
ไม่เอามันหั่นส่งลงหม้อแกง
ควรสำแดงเสกฟื้นขึ้นจึงควร
ธรรมดาไม่ว่าศาลไหนไหน
ตัดสินใครตามระบอบต้องสอบสวน
ก็รู้เหตุกบทำทุกสำนวน
ใครจะด่วนด่าใครให้ระวัง
ก่อนประณามถามไถ่กันไว้ก่อน
รำลึกย้อนความดีที่หนหลัง
ไม่ใช่รู้ไม่จริงก็ชิงชัง
ตัวอย่างดังนางกบประสบมา
แล้วฤาษีนิรมิตเป็นมนุษย์
สตรีสุดน่ารักเป็นหนักหนา
ตั้งชื่อนางมณโฑงามโสภา
แม้นางฟ้าไม่เทียบเปรียบกับนาง
แต่อาจผิดพลาดบ้างทางเทคนิค
นมกลมดิกข้างเดียวเหี่ยวหนึ่งข้าง
ฤาษีเข้าฌานเท่าไรไม่ปล่อยวาง
มันเหมือนอย่างตะบะจะแตกรวน
ถ้าขืนเลี้ยงต่อไปห้ามใจยาก
จึงไปฝากไว้กะพระอิศวร
ได้เนื้อคู่คนแรกแปลกทั้งมวล
สิบหน้าล้วนมากมือคือทศกัณฐ์
ถูกอุ้มเลาะเหาะเหินเดินอากาศ
เริ่มบทบาทพาคู่สู่สวรรค์
ข้ามฟ้าเมืองขีดขินถิ่นนี้พลัน
พาลีนั้นนั่งว่าราชการ
เงาอะไรแวบแวบแถบน่านฟ้า
นั่นใครหวาหยาบหยามทำอาจหาญ
เล่นจ้ำจี้ซุกซนบนกบาล
มาเหาะผ่านลองของต้องเจอดี
ทะยานสู่ฟ้ากว้างอย่างเร็วยิ่ง
เข้าแย่งชิงฉุดคร่ามารศรี
ทศกัณฐ์มิท้อเข้าต่อดี
แรงไม่มีอ่อนเพลียเพราะเสียแรง
เพิ่งสู้ชูสองนิ้วหิ้วเมียรัก
ทศพักตร์เสียท่าพาลีแย่ง
มณโฑได้คู่ใหม่ใจเปลี่ยนแปลง
เจอลิงแกร่งลืมยักษ์จักทดลอง
จึงเริงรื่นระริกกระซิกกระซี้
ฝ่ายพาลีไม่ถือเป็นมือสอง
หลงเสน่ห์นางอยู่เป็นคู่ครอง
จนตั้งท้องอยากจะปลดระวาง
ทศกัณฐ์สามีคนที่หนึ่ง
ยังคิดถึงนางอยู่ไม่รู้สร่าง
วอนฤาษีมาง้อขอคืนนาง
จังหวะช่างเหมาะดีนี่กระไร
น้ำพริกเก่านานนักชักเริ่มเบื่อ
แฟนเก่าเมื่อยังรักจักคืนให้
แต่ว่าลูกติดท้องต้องขอไว้
ฤาษีไม่ขัดข้องต้องผ่าเอา
วิชานี้มีแต่ซีแซเรี่ยน (Caesarian)
ผ่าตัดเปลี่ยนท้องใหม่ใส่ลูกเขา
ไม่มียาสลบใช้ทำไงเรา
จับนางเข้ารักแร้แช่เอาไว้
นางสูดกลิ่นเต่าหึ่งจึงสลบ
ฤาษีทบทวนวิชาผ่าตัดใหญ่
สอดส่ายตาเมียงมองฝากท้องใคร
ตัวอะไรแพะหรือหมามาพอดี
เผอิญเป็นแพะใหญ่มิใช่หมา
ไม่งั้นหน้าองคตหมดราศี
แพะตกใจสลบไปในทันที
พระมุนีผ่าท้องใส่เด็กไว้แทน
ถึงคราวคลอดนางแพะถูกแหวะท้อง
ครั้งที่สองผ่าซ้ำทำตามแผน
เกิดองคตหน้าใหม่ไม่เหมือนแฟน
กลับเหมือนแม้นนางแพะและเป็นลิง
นางออดอ้อนออกปากอยากข้าวทิพย์
ปากทั้งสิบปากนั้นพลันสนอง
กากนาสูรคือมือกาวทอง
รีบแอบย่องฉกฤาษีที่หุงกิน
ท้องที่สองคลอดตามธรรมชาติ
แต่ประหลาดเด็กไยเหมือนใจหิน
ไม่เคยร้องอุแว้ให้แม่ยิน
กลับร้องดิ้นว่าผลาญญาติอนาถใจ
ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธนัก
อยากจะหักคอเด็กเสียให้ได้
แต่เกรงขึ้นหน้าหนึ่งจึงเลิกไป
เพียงเอาใส่ผอบน้อยปล่อยลอยแพ
ฤาษีชื่อท้าวชนกเดินตกน้ำ
หัวถลำโดนอะไรดูให้แน่
ทำกลัวกลัวกล้ากล้านัยน์ตาแล
ตูคงแย่ถ้าผอบพบโมรา
ค่อยเปิดอย่างแข็งใจมือไม้สั่น
เห็นเด็กนั้นน่ารักเป็นหนักหนา
ไม่เคยเลี้ยงฟูมฟักชักระอา
ใจนึกว่าฝังไว้คงไม่ตาย
อยู่ใต้ดินนานเท่าไรไม่เป็นข่าว
จนเป็นสาวแล้วด้วยสวยเหลือหลาย
คนฝังเป็นอัลไซเมอร์ลืมเผลอกาย
ผลสุดท้ายนึกได้ไถขึ้นมา
เห็นเป็นสาวสดใสวัยเอ๊าะเอ๊าะ
รุ่นกระเตาะอายุสาวราวสิบห้า
ตั้งชื่อตามประเพณีว่าสีดา
ช่างสวยน่าประกวดอวดนางงาม
ชะตาถึงคราที่จะมีคู่
เพราะธนูหนักมากยากแบกหาม
มันวางอยู่เกะกะพระอาราม
รถยกยามนั้นไซร้ก็ไม่มี
ของซึ่งไม่อาจยกรกกุฏิ
จะชั่งกิโลหาซาเล้งหนี
จึงป่าวร้องใครบ้างพลังดี
ยกไอ้นี่ขึ้นได้เอาไปเลย
แถมสีดาทรามวัยให้เปล่าเปล่า
พระรามเข้าอาสาอย่างผ่าเผย
ยกน้ำหนักเหรียญทองคล้องยังเคย
จึงเสบยสมใจได้นางครอง
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
