เคยลงแขกเกี่ยวข้าวทุกคราวเกี่ยว
รวมคมเคียวรวมใจอันใสฉ่ำ
หวานเสียงเพลงเกี่ยวข้าวสาวหนุ่มรำ
รื่นเริงนำชาวนาซ่าทรวงใน
ประเพณีที่ท่านบรรพบุรุษ
ประเสริฐสุดแสนดียังมีไหม
หากคอยจ้องคิดจ้างทุกอย่างไป
แล้วอะไรจะเหลือเมื่อเพิ่มทุน
ชาวนาเบื่อชาวในใส่เสื้อนอก
นั่งหัวหงอกห้องแอร์แกทำวุ่น
จำนำข้าวเฝ้าค้านชุลมุน
โถเพียงเหลือเจือจุนโปรดเห็นใจ
ดาวอาชาไนย
ที่โปร่งใส หายาก ลำบากหลาย
ที่คลุมเครือ มากมาย หน่ายเหลวไหล
ที่ฉ่อฉล ตามกระแส แคร์ทำไม
พอจับได้ เห็นซัดทอด จอดไม่แจว
ที่ลงแขก เกี่ยวข้าว เช้ายันค่ำ
ที่เคยทำ ก่อนเก่า เฉาเสียแล้ว
ที่ได้เห็น บัดนี้ ไร้วี่แวว
ที่ไถแผ้ว ถากถาง ต่างใช้รถ
พันทอง