ผอ.ออ.ใหญ่ ไม่อยู่ ดูแลศิษย์
ช่วงนี้ติด อำลา หน้าเกษียณ
ฉลองเช้า เมามาย บ่ายวนเวียน
ลืมโรงเรียน กินนอน บ้านกลอนไทย
เด็กเรียนดี ที่หนึ่ง ถึงจะมาก
แต่หลายหลาก ซุกซน ทนไม่ไหว
นางสาวก้อย กิ๊กก๊อก นอกเมืองไกล
เก่งกว่าใคร จอมแก่น และแสนกวน
พ่ออดีต หวีดเฮ ลิเกเก่า
แม่ของเจ้า ช่างซอ คอโหยหวน
หลานตาหวัง หนังลาย ยายลำดวน
ปู่ลากอวน ให้ย่า ขายปลาปลิง
เอกลักษณ์ ทักษะ สุดวิเศษ
ระดับเกรด สูงตลอด ยอดเยี่ยมยิ่ง
ชอบร้อยกรอง ร้องเพลง เพราะจริงจริง
ดูแต่ลิง กระโจน ห้อยโหนฟัง
ทำทะเล้น เพ้นท์ผิด คิดเสแสร้ง
ทดลองแต่ง คำแปลก แทรกในผัง
เธอนั้นหรือ คือสตรี ที่โด่งดัง
อยากเฆี่ยนจัง แก้มก้น จนตูดพัง
รพีกาญจน์
เจอครูเก่าจนได้ทำไงหว่า
ยืนถ่างขาหน้าบึ้งทำขึงขัง
ขึ้นเสียงขุ่นฉุนเฉียวเกรี้ยวกราดดัง
ตบโต๊ะปังนั่งจ้อง"ก้อย"จ๋องเจียม
มือวันทาพาทีสวัสดีค่ะ
คุณครูคะครูขาไยหน้าเหี้ยม
"ก้อย"แค่หยอกหลอกเย้าเฝ้าอำเรียม
ทั้งหมดเทียม...ของแท้แน่ต้องครู
สาธยายเสียยาวเรื่องคราวไหน
มาสาวไส้ให้ยุ่งลุงยันปู่
มิเคยลืมดงดอยหอยปลาปู
อย่ามาขู่รู้นะคิดอะไร
แค่หยิกหยอกหลอกอำดู๊ทำบึ้ง
อย่ามึนตึงขึงขัง"ก้อย"ยังใช่
อ้าย"รพีฯ"นี้อ้อนมาก่อนใคร
นั่งยังไงล่ะนี่ตีก้นบวม
ก้อย