๐กระทู้น้อยใช่ก้อยจะด้อยศัพท์
แต่ก้อยกลับแกล้งกระทุ้งให้ยุ่งเหยิง
ผิดศิลป์เสียงศาสตร์สาส์นกานท์กระเจิง
กระผมเบิ่งก็บ่มีคำชี้แนะ
๐เพราะกระผมเพียรพากย์ก็จากจ้อย
เดชดูด้อยด่างกลอนน่าค่อนแขวะ
ดันทุรังเร่งร่ายไม่อายแคะ
หย่อนเยอะแยะยังมีมิตรที่เตือน
๐จึงจักนำคำครูผู้สอนสั่ง
ให้ก้อยตั้งใจจ่อต่อคำเพื่อน
เพื่อมิให้ห่างหลักศักดิ์สะเทือน
แล้วเอ่ยเอื้อนอนุศาสน์อย่างปราชญ์ชน
๐วรรคสดับขับพรั่นสามัญพร่า
วรรครับล้าลงตรีวจีหม่น
วรรครองร้องเอกโทโอ้ชอบกล
วรรคส่งคนอ่านขัดจัตวา
๐ผมเพียงคิดประดิษฐ์ใดให้สูงส่ง
ควรดำรงด้วยเรื่องเฟื่องภาษา
ตามแต่หลักเบื้องบุราณอาจารย์พา
เสกสง่าแง้มขจรลงกลอนเราฯ
(แหม........ท่านก้อยมาแกล้งอำกันเล่น)
ก้อ..ยังเรียนไม่จบครูพบรัก
แล้วมาผลักไสก้อยให้หงอยเฉา
มิมาเยือนเรือนชานตั้งนานเนา
วิชาเก่าเข้ากรุกลอนผุพัง
มาเจออ้ายร่ายกานท์แหมหวานเจี๊ยบ
ไร้เทียมเทียบเปรียบแน่แดมีหวัง
ขอสมัครเป็นศิษย์อย่าคิดชัง
ว่าแล้วนั่งเบียดแหมะกระแซะครู
แล้วมาผลักไสก้อยให้หงอยเฉา
มิมาเยือนเรือนชานตั้งนานเนา
วิชาเก่าเข้ากรุกลอนผุพัง
มาเจออ้ายร่ายกานท์แหมหวานเจี๊ยบ
ไร้เทียมเทียบเปรียบแน่แดมีหวัง
ขอสมัครเป็นศิษย์อย่าคิดชัง
ว่าแล้วนั่งเบียดแหมะกระแซะครู
ก้อย