๐กระทู้น้อยใช่ก้อยจะด้อยศัพท์
แต่ก้อยกลับแกล้งกระทุ้งให้ยุ่งเหยิง
ผิดศิลป์เสียงศาสตร์สาส์นกานท์กระเจิง
กระผมเบิ่งก็บ่มีคำชี้แนะ
๐เพราะกระผมเพียรพากย์ก็จากจ้อย
เดชดูด้อยด่างกลอนน่าค่อนแขวะ
ดันทุรังเร่งร่ายไม่อายแคะ
หย่อนเยอะแยะยังมีมิตรที่เตือน
๐จึงจักนำคำครูผู้สอนสั่ง
ให้ก้อยตั้งใจจ่อต่อคำเพื่อน
เพื่อมิให้ห่างหลักศักดิ์สะเทือน
แล้วเอ่ยเอื้อนอนุศาสน์อย่างปราชญ์ชน
๐วรรคสดับขับพรั่นสามัญพร่า
วรรครับล้าลงตรีวจีหม่น
วรรครองร้องเอกโทโอ้ชอบกล
วรรคส่งคนอ่านขัดจัตวา
๐ผมเพียงคิดประดิษฐ์ใดให้สูงส่ง
ควรดำรงด้วยเรื่องเฟื่องภาษา
ตามแต่หลักเบื้องบุราณอาจารย์พา
เสกสง่าแง้มขจรลงกลอนเราฯ
(แหม........ท่านก้อยมาแกล้งอำกันเล่น)