วังเวงแว่ว แผ่วมา ป่าช้าวัด
เงียบสงัด ทั้งบ้าน พานใจหาย
ต่อคำซึ้ง หนึ่งหญิง จริงหนึ่งนาย
พอพระพาย พัดนำ ฝนฉ่ำดาน
ข้าวก้นบาตร ขาดเม็ด เสร็จมื้อเช้า
พริกปลาเจ่า เกลี้ยงหมด รสหอมหวาน
ไส้อั่วเมือง เลื่องชื่อ ระบือลาน(นา)
พันต้องการ ให้สิ้น กินเสบย
รพีกาญจน์