ถึงฟ้ากว้าง ห่างไกล ใช่ปัญหา
เพียงพบหน้า คนงาม ตามหาฝัน
ลงจากเขา เข้ากาญจน์ ผ่านสุพรรณ
สู้ด้นดั้น เดินทาง อย่างอดทน
จะตามหานาง จนสุดหนทาง ใต้เหนือ
ขึ้นรถลงเรือ เสาะส่าย ไปทุกหน
ลงทางด่วน ห้อตะบึง ถึงเมืองชล
พบหน้ามล ขายข้าวผัด อยู่พัทยา
...ยากูซ่า..
เพียงพบหน้า คนงาม ตามหาฝัน
ลงจากเขา เข้ากาญจน์ ผ่านสุพรรณ
สู้ด้นดั้น เดินทาง อย่างอดทน
จะตามหานาง จนสุดหนทาง ใต้เหนือ
ขึ้นรถลงเรือ เสาะส่าย ไปทุกหน
ลงทางด่วน ห้อตะบึง ถึงเมืองชล
พบหน้ามล ขายข้าวผัด อยู่พัทยา
...ยากูซ่า..
ป่านฉะนี้ พี่รู้น้อง ต้องคอยพี่
อยู่ทางนี้ พี่ห่วงถึง คะนึงหา
รักยามไกล ไจเหงา เศร้าอุรา
ห่างกานดา คราใด ใจคะนึง
ถึงตัวไกล ใจภักดิ์ รักไม่หน่าย
อยู่เดียวดาย กายไกล ใจคิดถึง
รสความรัก ปักวิญญา ยังตราตรึง
ยังรำพึง ซึ้งนัก รักห่วงใย
แต่เราสอง ต้องห่างไป ไกลเกินฝัน
แหงนมองจันทร์ ดั้นฟ้า นภาใส
เห็นดาวน้อย ลอยคว้าง อ้างว้างใจ
หลงมองไป ได้เห็น เป็นกานดา
เห็นเงาไทร ไหวกิ่ง ยิ่งเปล่าเปลี่ยว
อยู่ฟ้าเดียว เหลียวไป ไกลหนักหนา
ให้แปลกจิต คิดไป ไกลแก้วตา
ปรารถนา ฟ้าแคบ แนบชิดนาง
ชลนา ทิชากร
อยู่ทางนี้ พี่ห่วงถึง คะนึงหา
รักยามไกล ไจเหงา เศร้าอุรา
ห่างกานดา คราใด ใจคะนึง
ถึงตัวไกล ใจภักดิ์ รักไม่หน่าย
อยู่เดียวดาย กายไกล ใจคิดถึง
รสความรัก ปักวิญญา ยังตราตรึง
ยังรำพึง ซึ้งนัก รักห่วงใย
แต่เราสอง ต้องห่างไป ไกลเกินฝัน
แหงนมองจันทร์ ดั้นฟ้า นภาใส
เห็นดาวน้อย ลอยคว้าง อ้างว้างใจ
หลงมองไป ได้เห็น เป็นกานดา
เห็นเงาไทร ไหวกิ่ง ยิ่งเปล่าเปลี่ยว
อยู่ฟ้าเดียว เหลียวไป ไกลหนักหนา
ให้แปลกจิต คิดไป ไกลแก้วตา
ปรารถนา ฟ้าแคบ แนบชิดนาง
ชลนา ทิชากร