เมื่อยังเด็กเล็กอยู่ฉันดูหนัง
"สี่จอ"ตั้งในมุ้งมิยุ่งเหยิง
พ่อแม่เล่านิทานมานบันเทิง
มิระเริงสิ่งล่อแสนพอใจ
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนผันแล้ววันนี้
เมื่อไอทีครอบงำทำหวั่นไหว
เด็กตัวน้อยคล้อยตามลามทั่วไทย
หันมาใช้"สี่จอเครื่อง"แทนเรื่องเงา
จอทีวี...คอมพิวเตอร์..เขาเพ้อหา
มือถือมา..แทบเล็ต..ก็เสร็จเขา
เหมือนเป็นทาสขาดมิได้ตายซิเรา
สัมผัสเอาเลิกคิดชีวิตตน
เพราะผู้ใหญ่ไปนำจนช้ำชอก
ฉันขอบอกเด็กไทยใกล้สับสน
สังคมเขาเฝ้าหน้าจอรอผู้คน
เหมือนหลุดพ้นโลกจริงหาสิ่งลวง
อยากเห็นเด็กเล็กอีกครั้งฟังแม่พ่อ
"หนังสี่จอ"จากใจให้ความห่วง
อบอุ่นจินตนาการหวานในทรวง
เลิกวางบ่วงเด็กเถิดหนอขอเถิดคุณ
---กังวาน---