สาวชัยศรีหนีไกลไปเมืองเหนือ
เพราะความเบื่อสวนยางตามทางฝัน
พบเศรษฐีสวนลำไยใจสัมพันธ์
จึงเหหันห่างหายหน่ายหนีจร
ทิ้งสวนส้มสวนสามพรานบ้านท่าตลาด
ทิ้งเครือญาติรอคอยนางลางสังหรณ์
หนุ่มสวนยางนั่งร้องไห้ใจอาวรณ์
ทุกข์ระทมอยู่ชุมพรนอนเดียวดาย
ยางตกต่ำยิ่งช้ำใจมีใครช่วย
น้องคนสวยทำเมินหน้าท่าแหนงหน่าย
มีหนี้สินรุงรังซังกะตาย
นางจึงหมาย "อ้าย ระพี ฯ " ที่ลำพูน
พี่..จะพลิกสวนยางถางให้หมด
สวนน้ำหยด..ปลูกลำไย..เริ่มจากศูนย์
ปู่..คิดแย่ง..แข่งเศรษฐี ที่ลำพูน
หนุ่มใต้..จูน รักเนื้อนวล....สวนส้มโอ..จ้า.
ริน ดอนบูรพา
๑๐ ก.ย.๕๖
หนุ่มชุมพร อ้อนทัก ว่ารักเหลือ
มิอยากเชื่อ เบื่อนัก ชักโมโห
ปล่อยให้น้อง หมองไหม้ ร่ำไห้โฮ
มาคุยโม้ ว่าจะขอ รอจนยาน
ถึงคราวซวย ม้วยมอด ต้องจอดแน่
ข่าวตีแผ่ แม้ใคร ไร้หลักฐาน
เก็บภาษี คนโสด โทษคงอาน
แม้แต่คาน ร้อนผ่าว บ่าวคิดดู
วอนพี่บ่าว ชาวใต้ เห็นใจหน่อย
นุ้ยบุญน้อย คอยนาน พานอดสู
อ้าย"รพีฯ" ชี้นำ พร้อมค้ำชู
ยังรัก"ปู่" แต่รีบเคลีย เกรงเสียเงิน
"ดิน"
หนุ่มเมืองใต้ ครานี้ โชคดีหลาย
จงเตรียมกาย ปัดแด ไว้แต่เนิ่น
สาวส้มโอ ย่องเงียบ ส่งเทียบเชิญ
เธอรีบเดิน ลงลุ่ม สู่ชุมพร
ดูดีดี เธอไป ใช้รถตู้
ปู่นะปู่ แว้บลอบ จากม็อบก่อน
มัวประท้วง ห่วงยาง ปิดทางจร
พอบังอร รถถึง จะพึ่งใคร
เธอตกลง ปลงจิต คิดถูกต้อง
ราคาทอง ยางสวย ปู่รวยใหญ่
ผิดกับพี่ ฤดีช้ำ ขายลำไย
เหลือกำไร นับแบ แค่หนึ่งพัน
ขออวยพร อยู่ดี มีความสุข
รักปลอบปลุก เตะปี๊บ รีบขยัน
ม่ายเมื่อไร อย่าหลอก โทรบอกกัน
ถลุงมัน มรดก ตกทอดดิน
รพีกาญจน์
จงเตรียมกาย ปัดแด ไว้แต่เนิ่น
สาวส้มโอ ย่องเงียบ ส่งเทียบเชิญ
เธอรีบเดิน ลงลุ่ม สู่ชุมพร
ดูดีดี เธอไป ใช้รถตู้
ปู่นะปู่ แว้บลอบ จากม็อบก่อน
มัวประท้วง ห่วงยาง ปิดทางจร
พอบังอร รถถึง จะพึ่งใคร
เธอตกลง ปลงจิต คิดถูกต้อง
ราคาทอง ยางสวย ปู่รวยใหญ่
ผิดกับพี่ ฤดีช้ำ ขายลำไย
เหลือกำไร นับแบ แค่หนึ่งพัน
ขออวยพร อยู่ดี มีความสุข
รักปลอบปลุก เตะปี๊บ รีบขยัน
ม่ายเมื่อไร อย่าหลอก โทรบอกกัน
ถลุงมัน มรดก ตกทอดดิน
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
