(ถึงดรุณน้องพระอภัยผู้รอโรจน์รับอรุณ)
๐กระบี่กลุ่มหนุ่มแน่นแม้นคมขลัง
หากเยาว์ยังหยิบดาบอย่าหยาบจ้วง
แม้เรี่ยวแรงรื้อไศลเพียงไกวทรวง
อาจบาดบ่วงบงสุ์ตมจมกระบวน
๐ยุทธจักรจรดฟ้าเกินตาคาด
เมื่อเราพลาดผิดทิศคิดผันผวน
แผ่ผ้าแพรแลชมคำสมควร
ก็แต่ล้วนเคล็ดครูผู้รู้ทาง
๐เกล้าแกล้วกล้าก้าวแกร่งมิแหยงง้าว
มั่นในห้าวแห่งหอกออกโฉงฉาง
ฐานปฐมหากเถือเหลือเพียงพราง
หอกที่ขว้างโค้งเข้าทรวงเยาว์นา
๐ข้าจึงหวังสร้างสิ่งยิ่งยศไว้
เผื่อเจ้าได้ดัชนีศรีคาถา
พยายามยกครูขึ้นบูชา
เป็นพาหาแห่งหาญทานผองภัย
๐คือคำเตือนตรองเกศจากเชษฐา
ขอเจ้าอย่าแคลนข้อล้อคำไข
ด้วยข้าหวังเพียงพละพระอภัย
จักไฉไลลอออาบเพลงดาบดังฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
