คืนนี้จันทร์ข้างแรมไม่แจมฟ้า
ดั่งอุราหมองหม่นเหมือนคนเหงา
แม้ดาราหลบลี้ไม่มีเงา
มันแสนเศร้าเสียจังยามนั่งมอง
ขอส่งใจไปถึงคะนึงหวน
ดอกลำดวนชวนชื่นคืนเราสอง
ดาวล้อมเดือนเกลื่อนฟ้าอ่าลำยอง
เมฆลอยฟ่องล่องลมเฝ้าดมดอม
ยังซาบซึ้งตรึงใจในคืนนั้น
ฝากสัมพันธ์หวานชื่นระรื่นหอม
ดั่งบุปผา,ภุมริน,ต่างบินตอม
ในกระท่อมริมดอยลอยฉิมพลี
นั่งเขียนกลอนตอนดึกยิ่งนึกหนาว
คิดถึงสาวแก้มใสใจสุขี
จะนอนหลับไหมหนายามราตรี
คิดถึงพี่มากมายใช่ไหมเธอ?
“ไพร พนาวัลย์”
จะข้างขึ้น ข้างแรม ขาดแจ่มใส
มืดหม่นไหม้ ในทรวง ห่วงเสมอ
กลัวใครอื่น แย่งชิง จริงนักเออ
ได้แต่เพ้อ ฝันใฝ่ ฤทัยตรอม
แม้นล่องหน ไปได้ จักไปหา
ในพริบตา เลยหนอ พ่อเนื้อหอม
จะซุกซ่อน อ้อนออด กกกอดยอม
กายผ่ายผอม พร้อมรัก สลักจินต์
ร้อยนภา ดาราราย หมายเคียงคู่
เพียงยอดชู้ อย่าแหนง แกล้งดีดดิ้น
จักเฝ้ารัก เฝ้าถนอม พร้อมชีวิน
จักไม่สิ้น กลิ่นแก้ว แว่วเพลงรัก
พันทอง
๙/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
