คืนนี้จันทร์ข้างแรมไม่แจมฟ้า
ดั่งอุราหมองหม่นเหมือนคนเหงา
แม้ดาราหลบลี้ไม่มีเงา
มันแสนเศร้าเสียจังยามนั่งมอง
ขอส่งใจไปถึงคะนึงหวน
ดอกลำดวนชวนชื่นคืนเราสอง
ดาวล้อมเดือนเกลื่อนฟ้าอ่าลำยอง
เมฆลอยฟ่องล่องลมเฝ้าดมดอม
ยังซาบซึ้งตรึงใจในคืนนั้น
ฝากสัมพันธ์หวานชื่นระรื่นหอม
ดั่งบุปผา,ภุมริน,ต่างบินตอม
ในกระท่อมริมดอยลอยฉิมพลี
นั่งเขียนกลอนตอนดึกยิ่งนึกหนาว
คิดถึงสาวแก้มใสใจสุขี
จะนอนหลับไหมหนายามราตรี
คิดถึงพี่มากมายใช่ไหมเธอ?
“ไพร พนาวัลย์”