จันทร์ดวงเดียวเกี่ยวใจใครคนหนึ่ง
ฉันเคยซึ้งซาบจิตคิดใฝ่ฝัน
ทุกครามองจ้องตาหันหากัน
สุขนิรันด์รออยู่อย่างรู้ใจ
วันคืนผ่านนานเนาเก่าคือจันทร์
มิแปรผันลอยคว้างอย่างสดใส
แต่ข้างข้างรักร้างทางแสนไกล
ดวงฤทัยดวงเดียวเปลี่ยวอุรา
ความรักเอยเผยตนทำคนคลั่ง
แล้วก็ยังทำฉันครวญชวนเรียกหา
มิอยากรักปักใจอยากไกลตา
แต่อุรามิยอมจึงตรอมตรม
ณ วันนี้ที่เก่าฉันเหงาหงอย
แหงนหน้าคอยมองจันทร์อันขื่นขม
รักมาจากพรากไปใจระทม
ฉันโง่งมเพราะยังซึ้งคิดถึงเธอ
---กังวาน--