ฯลฯ
ขออำลามิอาลัยไปคาเฟ่
ฉันนั่งเหล่หางเครื่องมิเปลืองหัว
เธอเชื้อเชิญเพลินจิตคิดพันพัว
หายเมามัวรู้คำตอบ...ชอบเธอจัง
---กังวาน---
เป็นหางเครื่อง ไร้ค่า ในคาเฟ่
ตองร่อนเร่ เป๋ปัด ขาดที่หวัง
หนีความจน ทนทุกข์ รุกรุมรัง
อย่าเพิ่งชัง เด้ออ้าย หมายเงินตรา
ความจนบีบ บังคับ เกินรับไหว
จึงคว้าไขว่ หมายรุ่ง มุ่งฟันฝ่า
หากพี่นี้ สมเพช เวทนา
ช่วยจ่ายค่า เทอมนี้ สักสี่พัน
ตองร่อนเร่ เป๋ปัด ขาดที่หวัง
หนีความจน ทนทุกข์ รุกรุมรัง
อย่าเพิ่งชัง เด้ออ้าย หมายเงินตรา
ความจนบีบ บังคับ เกินรับไหว
จึงคว้าไขว่ หมายรุ่ง มุ่งฟันฝ่า
หากพี่นี้ สมเพช เวทนา
ช่วยจ่ายค่า เทอมนี้ สักสี่พัน
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
