๐อย่าหนีหน้าสุดฟ้าหาบ่พบ
ข้อยอยากซบศัพท์ศักดิ์ถักสระ
จึงจ้องจ่อจารแจมแต่งแต้มคละ
หากปล่อยปละปราศสาส์นหวานคงวาย
๐ยอดยุคันต์กานต์ฑิตาอย่ายุ่งเหยิง
ใดบันเทิงเทียมท่อนอักษรฉาย
พบพาลชนระคนบ้าทิวาร้าย
ย่อมโปรยปรายนลินีพจีกลอน
๐อยากเยี่ยมยลบนสวรรค์ชั้นดุสิต
อาจประดิษฐ์วิจิตรใส่ในอักษร
ไปจูบจันทร์หมั้นสูรย์มาหนุนนอน
ก็กลกลอนกรายลายดั่งหมายจินต์
๐ผมจักรอพิงพนอขอร่วมร้อย
จักเสกสร้อยสังคีตประณีตศิลป์
จับหัตถาพาฟ้อนกลอนกวินทร์
จนสูญสิ้นโศกาอุราเรืองฯ