๐สายฝนสาดวาดเศร้าเยาะเย้าโศก
"ดาบวิโยควิหคห่าง"และร้างก่อ
กระบวนนี้ข้าหนักและอยากท้อ
แต่มิรอร่ายเพลงเพื่อเก่งปราณ
๐ข้าเข็ญขื่นคืนร้าวหนาวเหน็บเนื้อ
ยะเยือกเยื่อไผ่พร้องทำนองซ่าน
กลิ่นก้านธูประทวยผินพรากวิญญาณ
เพ็ญก็พาลผลุบโผล่โอ้!ทารุณ
๐กระบวนนี้มีนามว่าความขม
กระบี่บ่มคมขื่นสะอื้นหนุน
ยิ่งหญิงมาเชิดหน้ายิ่งกล้าคุณ
ยิ่งย้ำฉุนโฉมฉานชาญพลัง
๐กระตุ้นต่อมน้ำตาปานว่าสินธุ์
กระบวนบินบาทกระบี่ทวีขลัง
กระตุกใจให้ปวดยิ่งยวดคลัง-
กระซิกตั้งเพลงสะท้านมานมลาย
๐ยอดหญ้าหยามน้ำเนตรที่เล็ดร่วง
ยอดเขาทวงถามย้ำความช้ำฉาย
ยอดบุปผาท้าถมระทมกราย
ยอดยุทธหน่ายเหยียดหน้าเฝ้าฝ่าฟัน
๐ฝึกดาบอย่างไม่ว่างระหว่างเฉา
ฝึกเหวี่ยงเศร้าสร่างซาจนกล้าฝัน
ว่าข้าย่อมหลอมซมระทมนั้น
เป็นสัมพันธ์เพลงกระบี่ฤดีแดฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
