เพราะถูกพิษเศรษฐกิจคิดแล้วแย่
พากเพียรแก้อย่างไรก็ไม่หาย
กิจการล่มจมล้มละลาย
เป็นหนี้หลายร้อยล้านสุดทานทน
ขอลาแล้วมุ่งหน้าลาโลกนี้
เป็นคืนที่หมองไหม้ใจแสนหม่น
มากระโดดสะพานพุทธจุดน้ำวน
พอก้าวพ้นราวสะพานเสียงขานร้อง
มือเย็นเฉียบมาจับดึงกลับหลัง
เห็นหญิงดังแม่มดสยดสยอง
หน้าตาน่าเกลียดมากไม่อยากมอง
เสื้อผ้าของเธอนี้แต่งสีดำ
ขี่ไม้กวาดด้ามยาวราวห้าศอก
เธอร้องบอก "เหาะมา..อย่าเพิ่งขำ
พ่อหนุ่มรูปหล่อขาอย่าโดดน้ำ
แม่มดนำโชคสนองตามต้องการ
แม่มดมีเวทมนต์ดลสั่งได้
โอม..จงให้เงินทองกองท่วมบ้าน
วันพรุ่งนี้ไม่น้อยห้าร้อยล้าน
เพี้ยง..ขอท่านสบายใจลงได้แล้ว
แต่คืนนี้นอนด้วยกันให้มันขลัง"
เราสิ้นหวังคิดไปก็ใจแป้ว
หมดทางเลือกใดใดเลยไม่แคล้ว
ยอมนอนแกร่วกับแม่มดอดทนไว้
รุ่งเช้าแม่มดว่า "ขอลาก่อน
จำเป็นจรอยู่รอต่อไม่ได้
ขอบคุณมากเมื่อคืนแสนชื่นใจ
ต้องรีบไปกวาดถนน..ฉันคนงาน.
ดาวอาชาไนย
ป.ล. บทกลอนนี้เคยลงมาแล้ว แต่อยากให้ได้มาอบอุ่นอยู่ในบ้านกลอนไทย
add complete
by Klonthaiclub fb
by Klonthaiclub fb