๐ข้าร่ายรำอำลาเพราะล้าหลาย
และคลับคล้ายคมดาบซึมซาบหมอง
กระบวนนี้อัคคีแทรกที่ท้อง
โลหิตนองอาบร่างสรรพางค์พัง
๐ข้าขจ่างอย่างหนึ่งกลึงกระบี่
แม้นข้ามียุทธยอดถอดด้ามตั้ง
ปราบทั่วหล้าหน้าไหนใครจะยั้ง
กลับภวังค์สวาทวนมิพ้นใจ
๐โอ้!แม่นางง้อไบ๊ไม่มีดาบ
กลับกำราบยอดกระบี่นี้ตักษัย
เพลงพิษพักตร์เพริศผ่องอันยองใย
ทำข้าไร้คมข่มภิรมย์ลง
๐ข้าค้นคว้าวิชายอดตลอดชีพ
ทั่วทวีปยุทธภพอรรณพหงส์
เคร่งคัมภีร์เทวดารุจาวงศ์
มาพ่ายนงเพียงนิ้วพราวพลิ้วพรำ
๐ใดในหล้าว่ายศจรดฟ้า
รึจะกว่ายศหญิงยิ่งคมขำ
กระบี่บิ่นสิ้นศาสตร์สวาททำ
ข้าจึงจำใจจบรบรานาง
๐นี่กระบี่ที่ใช้ทั้งใต้หล้า
มอบน้องยาหยิบยกมิชกขวาง
ข้ายอมพ่ายทุกเพลงเลวงวาง
แต่ขอนางคนึงซึ้งซึ่งรักเราฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
