สายฝนกับคนเหงาที่เศร้าสุด
พอฝนหยุดรุ้งอร่ามงามหนักหนา
หากมนต์ขลังยังอยู่คู่อุรา
มองนภาคราใดใจจงเตือน
แม้จะไร้ดวงดาวพราวบนฟ้า
ยากสรรหาสุขไหนคงไม่เหมือน
ถ้าความรักเรานี้ไม่มีเลือน
ยามรุ้งเยือนโยงใจเหมือนได้พบ
เราต่างคนมีสิทธิ์จะคิดได้
เรื่องหัวใจฝันดีไม่มีจบ
เมื่อความรักเรานี้มีอยู่ครบ
เราจะลบรอยร้างจนจางใจ
ฝนจะพรำซ้ำซากยากจะหยุด
รักยิ่งผุดผ่องขาวพราวไสว
ตราบเธอยังมิพรากทิ้งจากไป
ความหมองไหม้อย่าเอ่ยเลยแก้วตา
ทุกวลีที่พร่ำโปรดจำไว้
จะวันไหนยังรักอนรรฆค่า
จงรอคอยวันดีที่ฝนซา
คืนนั้นฟ้าอร่ามงามน่ามอง
ดาวจะลอยคอยตามาประสบ
เราจะพบเพื่อฝันกันทั้งสอง
คงไม่มีใครช้ำน้ำตานอง
รักยังปองปราถนามาเช่นเดิม
ดาวอาชาไนย