ดอกไม้ร่วง
@กว่าจะเป็นดอกไม้ในโลกสวย
ระย้าย้วยรวยรินกลิ่นบุปผา
ได้ชื่นชมกลีบผ่องละอองตา
ใช้เวลาเนิ่นนานผ่านเดือนปี
@เพื่อผีเสื้อเยื้องร่างแผ่กางปีก
มาจากซีกป่ากว้างไกลต่างที่
ร่ายแพรห่มพรมบุปผาวนาลี
ต่อชีวีชีวันนิรันดร
@ชุ่มสายฝนลมหนาวพราวเกสร
แทรกขึ้นช้อนฟ้าฝันวันเยาว์อ่อน
เริ่มผลิดอกออกช่ออรชร
กลับมารอนโรยร้างห่างรังเรือน
@ถึงวันลาไกลต้นร่วงหล่นน้ำ
เจ้าพระยาร่ำน้ำตามาเป็นเพื่อน
แม้สายลมแสงดาวราวลางเลือน
เคยตามเตือนความหวังระวังระแวง
@โอ้ดอกไม้เคยหอมยอมทิ้งต้น
เหมือนไร้มนต์หนไหนไม่มีแสง
ความมืดจึงยืดยาวราวกำแพง
หมดสิ้นแรงระหว่างกลางเจ้าพระยา
@สายน้ำทิพย์ช่วยอุ้มร่างกลางคลื่นฝัน
ใต้เงาจันทร์ระยิบยับกับพื้นหล้า
ด้วยความรักเอื้อเฟื้อเมื่อเจ้ามา
สู่ธาราอาณาจักรรักนิรันดร์
//////////////////
ขอมอบอุทิศแด่น้องวนิดานักเรียนที่กระโดดแม่น้ำเจ้าพระยาเมื่อ ๓ ก.ย.ที่ผ่านมาจงสู่สุคตินิรันดร์ตลอดไป
พงศ์ภัณฑ์
๕/๙/๕๖
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 01:10:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ดอกไม้ร่วง (อ่าน 3718 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: