(ถึงท่านจอมดาบนพเก้า)
๐"เพลงดาบปราบเมียรักพิทักษ์เศียร"
ข้าเคยเรียนร่ายรุกกระตุกข้าง
ฝึกรำซ้ำซุกกระบี่ลี้ทิศทาง
เมื่อแม่นางหน่วงตบตลบคืน
๐เฝ้าฝึกหัดศตวรรษจึงจัดจ้าน
เชี่ยวเชิงชาญฉาบ"ดาบอาบสะอื้น"
เมียมาเมียงเพียงครู่รึอยู่ยืน
ย่อมขมขื่นเทียมทุนทารุณเรา
๐แต่ข้อแม้ข้าไม่เคยใช้ดาบ
เพียงแต่ทราบทฤษฎีที่หยุดเศร้า
ฝึกก็ฝึกเพียงฉินท์ฮูหยินเงา
เจอจริงเข้าข้าอาจพลาดพลั้งตาม
๐เพราะกระบี่แบบข้านามว่าโสด
จึงจ้องโฉดเพียงโฉมประโลมหยาม
"กระบี่สู้ฮูหยิน"ไม่ชินนาม
พยายามฝึกฝนด้วยตนเทอญ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
