ฉ่ำตาสอง มองเหม่อ เอ่อพรางพร่า
ตระกองคว้า ฟืนสุม รุมไฟก่อ
กระบอกเป่า เถ้าขุ่น ดุนเชื้อรอ
จ้องจุดจ่อ พอยั้ง ประทังกาย
กาต้มน้ำ คร่ำคร่า ตามวาระ
หม้อกระทะ ของเรา เก่าแก่หลาย
ตะหลิวช้อน ทัพพี สีแตกลาย
ถ้วยชามปลาย กลายบิ่น เพราะชินนาน
ผ้าซิ่นนุ่ง ถุงขาด เสื้อปาดแหว่ง
ขาวม้าแกว่ง ไล่ยุง ที่มุ่งผ่าน
ผ้าหมอนมุ้ง คลุ้งคละ ปุปะบาน
ไปตามกาล ยานย้อย ถอยล่นลา
ทนตรากตรำ ลำบาก ทุกข์ยากแสน
สุดแร้นแค้น แคลนขาด วาสนา
วอนจิตผู้ อารีย์ มีเมตตา
ตามกำลัง ศรัทธา ห้าล้านพอ..
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
