...ทุกคราปิด ประตู อยู่กับบ้าน
นึกสงสาร ตัวเอง เป็นนักหนา
คิดหากใคร ยื่นรัก มอบภักดิ์พา
จะไม่รีบ สรรหา มาเคียงกาย...
...วันฟ้าสวย ประจักษ์ รักบรรจบ
ได้มาพบ ชายซื่อ คือพ่อหม้าย
ยินเธอเล่า นึกภาพ ทราบเมียตาย
พาใจหาย ชั่ววูบ จูบปลอบเธอ...
...ลงกลอนล็อค ประตูใจ ไว้หนาแน่น
รักพ่อหม้าย ควงแขน เป็นแฟนเห่อ
เพียงหากเขา เจ้าชู้ รู้ตามเจอ
จะปรนเปรอ รักหวาน แบกขวานคอย...
☆ รัตนาวดี ☆
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
