จะรีบลาไปไหนไยรีบร้อน
ใจบังอรร้อนรุ่มใครรุมว่า?
ใจเย็นเย็นไว้ก่อนจะหย่อนปลา
เดี๋ยวก็มาติดเบ็ดขอดเกล็ดยำ
ถ้ารักแล้วต้องรออย่าท้อแท้
เพียงใจแน่เด็ดเดี่ยวอย่าเทียวย่ำ
ให้กำลังใจกันในวันช้ำ
อย่าตอกย้ำคำร้อยให้น้อยใจ
คงสักวันข้างหน้ายังกล้าสู้
คงได้รู้แจ่มแจ้งดั่งแทงไส้
ถ้าไม่ลองไม่รู้วู่วามไย
ร่ำร้องไปใครฟังคงนั่งซึม
ถ้ารักยังระแวงตะแคงข้าง
ดั่งปลาย่างลนไฟคงไม่ปลื้ม
ประเดี๋ยวรักประเดี๋ยวหลงเดี๋ยวคงลืม
จะดูดดื่มเพียงใด ถ้าใจเบา
“ไพร พนาวัลย์”