๐เมินมิมาประมือหรือท่านขลุ่ยฯ
เพลงคือผุยผงหว่านนงคราญหึง
ท่านอย่าเก็บงำเงื่อนลบเลือนซึ้ง
ตอนนี้ถึงเพลาวิชาชาญ
๐โปรยปรายไปใส่นางระหว่างคิ้ว
เสกสยิวหญิงเยิ้มเคลิบเคลิ้มขาน
ข้าเคยเห็นขลุ่ยขลังตั้งช้านาน
ไยสะท้านเพียงพริกระริกรวน
๐ผอบผงผิวพลิ้วเพ้อสาวเผลอไผล
สาดซัดใส่เยาวมาลย์ให้ปั่นป่วน
สมุนไพรใส่สูตรสวาทอวล
แม่แก้มนวลรึมิรักกระอักพิณ