เช้าอาทิตย์บิดคร้านเอ็นยานหย่อน
พลิกตัวนอนดัดตนเกือบจนสาย
เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ช้าสบาย
เดินปรับกายเตร่เตร็ดจวนเจ็ดโมง
ฝนหยุดตกหกวันเคยสั่นหนาว
เช้านี้พราวน้ำค้างช่างปลอดโปร่ง
นกกระยางกลางเนินเดินโทงโทง
นกกิ้งโครงพรึบพรับจับหลังคา
ฝูงเป็ดน้อยลอยลำกินผำเขียว
เห็นนกเหยี่ยวลูกไก่ใจผวา
น้ำหลั่งไหลใสเย็นเห็นปูปลา
ริมคันนาหญ้าแฝกเริ่มแตกกอ
แคขาวร่วงเรี่ยราดเกลื่อนกลาดต้น
กิ่งไผ่สนโอนเอนเล่นลมล่อ
แว่วเสียงวัวตัวเมียร้องมอมอ
เหล่าพงอ้อกอแขมแซมฝั่งธาร
ลมพัดเอื่อยเฉื่อยฉิวต้องผิวเนื้อ
ยังมิเบื่อชมสวยห้วยละหาน
เลียบหลังวัดระฆังกังสดาล
สระสถานบานบอกดอกปทุม
เมฆก่อบนฝนพรำธรรมชาติ
งามพิลาศช่อออกดอกกระพุ่ม
หากมนุษย์หยุดใจดำทำร้ายรุม
พืชชอุ่มชุ่มชื้นกลับคืนคาม
รพีกาญจน์