กระท่อน-กระแท่น แค่นกานท์ หวานสักบท
เฝ้าจารจด รสรัก ถักทอก่อ
นึกว่าเขา เนาแนบ แอบพะนอ
ปานใดน้อ..? พอเพียง คนเคียงกัน
อ้างเดือนดาว พราวฟ้า มาปรากฏ
หรือหวานหยด น้ำตาล ผสานนั่น
ทั้งสายสินธุ์ ดินดง พงไพรวัลย์
อ่อนใจฉัน ตันหนอ ขอตัวนอน
"ดิน"
ขอใช้สิทธิพาดพุงสะดุ้งเฮือก
เหมือนโดนเกือกพาดคอต่อคำค่อน
ประเดี๋ยวเหอะจะโดนลายพาดกลอน
ขยอกขย้อนซ่อนคมไม่ข่มใจ
พงไพรวัลย์นั้นหนาอยู่ป่าโน่น
คนชื่อไพรหัวโกร๋นเหมือนโดนใส่-
-หนังเข้าท้องพองก๋าจะฆ่าใคร?
ขอทรามวัย ถอนคำพูด ที่พาดพุง
“ไพร พนาวัลย์”
คนหัวโกร๋น กระโจนมา ตั้งท่ารับ
แล้วต่อยกลับ ฉับลพลัน ฉันนี้ยุ่ง
เรื่องชีวิต การงาน ปานอีนุง-
ดูรังรุง มั่วหมด ไม่ปดใคร
ขืนขย้ำ จักย้อน จับตอนเสีย
เอาให้เพลีย ทันทด หมดแก้ไข
เอาให้สูญ พันธุ์แท้ แย่เร็วไว
เอาให้ไข่ กระจุย ใช่คุยโว
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
