ทรุดตัวลงร่วมเรียงเข้าเคียงคู่
ปิดประตูให้สนิทมิดชิดก่อน
ขอใช้สิทธิ์พาดพิงอิงบทกลอน
ฝากอาวรณ์ให้น้องละอองดิน
สิ่งที่นึกที่ฝันวันเราแนบ
อกอิงแอบอารมณ์สมถวิล
ก็แค่เพียงฝันเพ้อละเมอจินต์
เรื่องทั้งสิ้นมิจริงสิ่งสมมุติ
หากว่าฝันทุกสิ่งเป็นจริงแล้ว
สุขคงแพร้วเพริศดีเป็นที่สุด
เพราะได้เข้าครอบครองห้องใจนุช
ช้างมาฉุดอย่างไรก็ไม่ยอม
ดาวอาชาไนย
นึกว่าฝาก ถึงเรา เศร้าสุดแสน
ชายมาดแมน หอมกรุ่น ละมุนม่อม
ดีเลิสล้น ฝันใฝ่ ไร้ตรมตรอม
เมื่อเราพร้อม เขาหน่าย แพ้พ่ายรัก
แม้ฉุดดึง เหนี่ยวรั้ง ยังเลือนจาก
เหลือเพียงซาก หักพัง ยิ่งคลั่งหนัก
ชายใจดำ ย่ำแย่ แปรเปลี่ยนภักดิ์
จึงเสียหลัก ปวดจิต คิดบวชชี
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
