รู้ว่าผิดจึงง้อมาขอโทษ
อย่าขึ้งโกรธยกให้นะใจหญิง
ผิดเพราะเธอเลิกห่วงเลิกท้วงติง
จึงทอดทิ้งท่ามกลางความหมางใจ
สะพานฝันวันเก่าเปลี่ยวเปล่าร้าง
วอนเธอสร้างความฝันร่วมกันใหม่
จับมือข้ามความหมองของหทัย
ฝันเสียไกลกล่อมกมลคนรักเธอ
ดาวอาชาไนย
...ยามเห็นพี่ หวนรอ ขอยกโทษ
ก็ยิ่งโกรธ อยากปล่อย ให้คอยเก้อ
หากรักน้อง ทำไม ไยต้องเบลอ
ยามพี่เจอ เอ๊าะเอ๊าะ ชอบเหาะตาม...
...มิอยากอยู่ ทำใจ ต่อไปแล้ว
เห็นแน่แน่ว เจ้าชู้ มิอยู่ห้าม
วันพี่โดน จับปอก ลอกคราบยาม
จะมิถาม สักคำ ให้ช้ำใจ...
...เจ้าชู้ยักษ์ ใครเห็น เป็นต้องเบื่อ
ชอบจุนเจือ มิยั้ง ทั้งใจใหญ่
ยังมีหน้า มาบอก มิหลอกใคร
แล้วหลังไมค์ ใครอยู่ คงรู้ดี...?!
☆ รัตนาวดี ☆
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
