แต่งอย่างไร ก็ได้ ใช้ใจแต่ง
ถึงเว้าแหว่ง ไปนิด คิดใฝ่หา
คะนึงนึก ตรึกตรอง สองนัยตา
รัญจวนมา ตลอด กอดกกเกย
แต่งไม่หวาน ขานไข ในพจน์พร้อย
แม้นไม่ย้อย หยาดฉ่ำ พร่ำเฉลย
อาจมีขม ผสมร่วม รวมกันเอย
กลิ่นคุ้นเคย ประจำ พรำรดจินต์
อันดวงใจ ใฝ่เฝ้า ทุกเช้าค่ำ
ใช่กลืนกล้ำ หรอกหนอ ก่อถวิล
ไกลเพียงกาย เท่านั้น หมั่นโบยบิน
ไปถึงถิ่น หอห้อง ของพี่ชาย
จุดมุ่งมอบ ตอบพลัน วันสุขี
ในราตรี ประดับดาว สาวปองหมาย
เพียงเศษเสี้ยว เหลียวแล แม้ใกล้ตาย
ชีพสลาย ขอรักกู่ สู่ห้องใจ
พันทอง
๑/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
