[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

ตัวเลขมาก ซากชรา ห้าสิบสอง ยังตีกลอง ตำครก ยกเบลไหว ทำงานเชี่ยว เที่ยวฝัน ด่วนทันใจ ช้าก็ได้ เรื่องเล็ก เบรคก็เบา ใคร่เทียบครู ปู่ป๋า สูงอายุ แสร้งขี้จุ๊ สุกดิบ ห้าสิบเก้า เขียนกลอนรัก หักทิ้ง หญิงมิเอา ว่าแก่เฒ่า ร่วมเรียง หนังเหนียงยาน กลับไปแต่ง แปลงคำ ธัมมะเผย ถูกเยาะเย้ย หัวงู ชูคอขาน เดินซึมเศร้า เข้าสวน พรวนดินดาน กล่าวประจาน อวดหมั่น ขยันเกิน ทำซู่ซ่า หน้าเป็น เล่นทะลึ่ง แสร้งล้มตึง เสียมวย อายขวยเขิน เพื่อนยืนเฉย เลยผ่าน มิอ่านเมิน นับไม่เกิน สี่คน วนกดชม คงเพราะรูป ซูบเซียว เกี่ยวหรือไม่ จะลบออก ดอกใส่ ให้เหมาะสม มิตรเก่าเจอ เกลอเล็ก เด็กนิยม ช่วยต่อลม หายใจ ไปสุดปี เหงาจนเบื่อ เหลืออด ขอลดบ้าง อยากพบนาง เคียงคู่ นั่งจู๋จี๋ พ้นความหมอง ลองรัก อีกซักที หากไม่มี พี่จำ เอ่ยอำลา...   รพีกาญจน์ 59

ตัวเลขน้อง ต้องฝาก เพราะมากอยู่ คำนวณดู จับยาม สามสิบห้า มิอยากกราย เข้าใกล้ วัยชรา อีกสิบกว่า ฝากสา ธนาคาร เขียนกลอนรัก มิเป็น พี่เห็นไหม ต้องเข้าใจ น้องนิด อย่าคิดผ่าน จะให้อ้อน อ่อนช้อย ด้อยกลอนกานท์ มาที่บ้าน สิชัวร์ เห็นตัวตน ก็เขียนไป ใส่ลง คนดงป่า สุดสรรหา บรรยาย ไร้ใครสน ทั้งห้วยหนอง คลองบึง ดึงวกวน จับดั้นด้น คนเมิน มิมองมา ใครมิกด อย่ากด มิโทษท่าน ยลแล้วผ่าน ก็ได้ ไม่ถือสา เพราะเรียนน้อย ด้อยนัก อักษรา คงไร้ค่า หนาหนัก เขาหักเมิน รูปมิงาม นามมิเพราะ ยังเดาะแก่ หาคนแคร์ ก็ยาก ส่วนมากเปิ่น เพียงคลอเคียง เรียงแล แค่ส่วนเกิน บางทีเขิน เพลินมอบ มิตอบเรา หากพี่ลด อายุ เพื่อจุ๊หญิง น้องคงชิ่ง หนีไกล เพราะอายเขา คนที่น้อง เชื่อแน่ กลับแดเบา เพียงเพื่อเอา ใจสาวอื่น น้องขื่นตาย "ดิน"