ลิ้นกับฟัน นั้นหนอ รอจิกกัด
รู้ว่าขัด เคืองคิด จิตฟุ้งซ่าน
ไม่เคยโกรธ เกลียดใคร ในดวงมาน
ขอประสาน รอยร้าว ด้วยกาวใจ
แม้บางครา หน้าง้ำ พร่ำเพ้อพก
เรื่องตลก ทั้งเพ เอ่ยเฉไฉ
ไม่เคยเคือง ขุ่นข้อง หมองผู้ใด
แสร้งพูดไป เรื่อยเปื่อย เหนื่อยหยุดพัก
มองอดีต กรีดทรวง ทุกห้วงฝืน
ร้อยหยัดยืน กลืนกล่าว สาวตระหนัก
ร่ายวจี เอ่ยเอื้อน เชือนเชือดนัก
ด้วยเพราะรัก ดอกหนา อย่าว่าเลย
หากซากรัก ขวางกั้น พันขุนเขา
จะฉกเอา รักมา หน้าตาเฉย
หนึ่งฤดี ที่ใช่ ได้กอดเกย
แม้ชวดเชย ไม่ท้อ ขอสู้ทน
จะกี่ฝน กี่หนาว ร้าวเหลือแสน
จะอยู่แดน ดงใด จักไม่บ่น
จะคอยคู่ รู้รัก ปักใจตน
ในกมล ดวงนี้ มีแต่เธอ
พันทอง
๓๑/๐๘/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
