เจ้าอย่าทำ ออดอ้อน มาวอนเว้า
ทางรักเรา ต้องขาด มิอาจฝืน
เคยฉ่ำหวาน กาลหลัง มิยั่งยืน
เคยเชยชื่น รื่นจินต์ ต้องภินท์พัง..
..อย่าได้เผย เอ่ยคำ เพียรพร่ำขอ
หรือยกยอ หวังฟื้น คืนกลับหลัง
จำจากนวล-นารี อย่างจีรัง
จงอย่าหวัง ว่า..พี่ ..นี้..จะคืน
ใช่มาออด มาอ้อน หรือวอนเว้า
ใช่ว่าเรา ไม่คิด ผิดทางฝืน
ใช่ไม่รู้ ไม่ชี้ หนีกลางคืน
ใช่ว่าขืน ใจข่ม สมอุรา
เพียงอยากเผย เอ่ยคำ พร่ำพรอดหนอ
เพียงอยากต่อ เติมแต้ม ยามแย้มหา
เพียงเธออย่า เคืองแค้น แม้นเก่าลา
เพียงเธอมา เหมือนเดิม เสริมแรงใจ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
