สอบกลางภาค ยากยิ่ง สิ่งครูสอน
เรื่องกานท์กลอน วอนหนอ ขอรีบด่วน
จะจัดส่ง ตรงไป ไม่เรรวน
ผมมีส่วน คัดลอก บอกอีกที
ลงกระทู้ เอาไว้ ใจแจ่มแจ๋ว
ไม่ช่วยแห้ว แน่นอน อ้อนเต็มที่
ปวดหัวมาก ฝากหน่อย ถ้อยวจี
โปรดปราณี เถิดท่าน ผู้ผ่านมา
เปิดหน้าบอร์ด ตอนเช้า เข้าหลายรอบ
มีคนตอบ ชอบนัก ไม่หนักหนา
ห้านาที เสร็จสรรพ งามจับตา
มนต์ภาษา สื่อสาร สะท้านทรวง
คนที่แต่ง ให้นั้น มันขั้นเทพ
ทุกเสต็บ บายเสต็บ เจ็บทุกช่วง
แสนดีใจ ใด้ปลื้ม ครึ้มแดดวง
เลิกหายห่วง เลยเรา เช้าวันจันทร์
ถึงเวลา ครูกลอน มาสอนสั่ง
ใจมุ่งหวัง สิบแน่ แค่ยื่นนั่น
ครูสงสัย ในถ้อย ร้อยจำนรรจ์
ถามมาพลัน ใครแต่งให้ ใคร่บอกที
ผมแต่งเอง ครับครู เรียนรู้เรื่อง
ไม่เหงาเงื่อง ยามครูนั่น ท่านสอนถี่
จึงซึมซับ เอาไว้ ในฤดี
แต่งได้ดี เกินคาด ประหลาดใจ
ครูจะส่ง เธอไป ให้แข่งขัน
ถ้วยรางวัล ได้แน่ แกพร้อมไหม
อีกสองวัน จงรู้ ครูพาไป
แข่งขันใหญ่ ระดับเขต สังเกตุการณ์
ด้วยรู้ตัว ดีว่า ไม่กล้าแกร่ง
จึงตะแบง บอกไป ให้สงสาร
คุณครูครับ ผมรับผิด คิดประทาน-
อันกลอนกานท์ วานเขาแต่ง ขอแบ่งคะแนน
พันทอง
๓๑/๐๘/๕๖
เล่าเหตุการณ์ให้ฟัง หลานชายไม่ชอบภาษาไทยเอาซะเลย เรียนสายวิทย์คณิต
จะชอบคำนวณ ครูภาษาไทยให้แต่งกลอน คะแนนเก็บสิบคะแนน
หลานส่งเมลมาขอให้แต่งให้หน่อย เราก็แต่งให้ บอกว่าให้ไปแก้ไขดัดแปลงอีกทีนะ
ด้วยความที่ไม่รู้ว่าจัดดัดจะแปลงตรงไหน ก็ส่งไปตามนั้นเลย
ปรากฏว่าครูไม่เชื่อว่าแต่งเอง เพราะว่าคนที่เรียนได้เกรดสี่ในวิชานี้ยังแต่งไม่ได้เท่านี้เลย
ครูเลยอำว่าจะส่งไปแข่งระดับเขต ให้เตรียมตัวอีกสองวัน เดี๋ยวจะพาไป เท่านั้นแหละเรื่องจริงก็ปิดเผย