[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

คนเขียนกลอนอ่อนใจใคร่ครวญคิด
เขาประดิษฐ์อักษรกลอนอย่างฝืน
แต่งเรื่อยเปื่อยเรื่อยไปไร้จุดยืน
นอนกลางคืนคนเดียวเปลี่ยวอุรา

สารพันสรรหาจินต์มาเล่า
ทั้งเรื่องเศร้าเรื่องสุขทุกข์เรียกหา
ความรักก็มากมายตั้งหลายครา
เปลืองน้ำตาก็ยังเวียนเขียนเป็นกลอน

ชีวิตจริงยิ่งนิยายบรรยายยาก
เหมือนรักมากแต่ไม่เคยเผยอักษร
สาวข้างห้องจ้องเราเหมือนเว้าวอน
รีบเข้านอนตัวสั่น...ฉันขี้อาย

---กังวาน---