กระแสจินต์ ยินคำ ลำนำเอ่ย
ท้องฟ้าเผย เชยชม ลมหนาวเพิ่ม
คราหน้าฝน หล่นลง ตรงที่เดิม
น้ำค้างเริ่ม โปรยปราย สายลมพา
ละอองไอ ใสแวว แพรวระยับ
สะท้อนกับ แสงดาว พราวเวหา
รวมหล่อหลอม พร้อมพรั่ง ดังดารา
บนพื้นหญ้า มองเห็น เป็นประกาย
เหมือนกับฉัน วันวัน ฝันเรื่อยเปื่อย
ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว พลิ้วจางหาย
รักลาไกล ใจเหงา เศร้าไม่วาย
เกินบรรยาย สายลม พรมพัดพา
ทุกครั้งคราว หนาวเหน็บ เจ็บเพราะรัก
ทิ่มแทงปัก กลางใจ ให้ห่วงหา
ช่วงชีวิต ผิดหวัง ทุกครั้งครา
ปรารถนา ไม่ได้ ดังใจปอง
กลัวผิดหวัง นั่งเหงา เศร้าหวั่นไหว
หลงรักใคร่ ในตัวเขา เศร้าหม่นหมอง
เฝ้าครุ่นคิด ผิดหวัง นั่งเหม่อมอง
น้ำตานอง ร้องไห้ ใต้เงาจันทร์
ชลนา ทิชากร
ท้องฟ้าเผย เชยชม ลมหนาวเพิ่ม
คราหน้าฝน หล่นลง ตรงที่เดิม
น้ำค้างเริ่ม โปรยปราย สายลมพา
ละอองไอ ใสแวว แพรวระยับ
สะท้อนกับ แสงดาว พราวเวหา
รวมหล่อหลอม พร้อมพรั่ง ดังดารา
บนพื้นหญ้า มองเห็น เป็นประกาย
เหมือนกับฉัน วันวัน ฝันเรื่อยเปื่อย
ลมพัดเอื่อย เฉื่อยฉิว พลิ้วจางหาย
รักลาไกล ใจเหงา เศร้าไม่วาย
เกินบรรยาย สายลม พรมพัดพา
ทุกครั้งคราว หนาวเหน็บ เจ็บเพราะรัก
ทิ่มแทงปัก กลางใจ ให้ห่วงหา
ช่วงชีวิต ผิดหวัง ทุกครั้งครา
ปรารถนา ไม่ได้ ดังใจปอง
กลัวผิดหวัง นั่งเหงา เศร้าหวั่นไหว
หลงรักใคร่ ในตัวเขา เศร้าหม่นหมอง
เฝ้าครุ่นคิด ผิดหวัง นั่งเหม่อมอง
น้ำตานอง ร้องไห้ ใต้เงาจันทร์
ชลนา ทิชากร