ถ้ารักน้อง ปองหมาย สายสวาท
ห้ามด่ากราด สาดโคลน หรือโยนขี้
ต้องปลอบใจ ทุกมื้อ ยามดื้อมี-
พร่ำวจี เลิศรส พจนา
ยามมีชาย หันมอง อย่าหมองช้ำ
ห้ามตอกย้ำ เรื่องเก่า เล่าเธอจ๋า
ขืนขุดคุ้ย กระจุยแน่ แค่มองมา
ความเมตตา พรหมวิหาร ท่านต้องมี
เมื่อเจอหน้า ต้องทัก ว่ารักมาก
ใจกับปาก ต้องตรง และคงที่
แม้หงุดหงิด เพียงไร ในฤดี
อย่ามาตี หน้าเซ็ง เขม็งมอง
ชมฉันสวย เสมอ ยามเจอหญิง
ต้องจับมือ ฉันนิ่ง อิงแอบสอง
หรือโอบไหล่ ไขว้หลัง หวังประคอง
อย่ารอบมอง เมียงเมิน เพลินลอยชาย
ห้ามเดินก่อน ล่วงหน้า อย่าเด็ดขาด
ต้องทำมาด นิ่งนิ่ง ยามหญิงหน่าย
ชักสีหน้า เมื่อไหร่ ฉันเอาตาย
ห้ามแพร่งพราย เรื่องลับ แม้กับใคร
เป็นกฏเหล็ก ที่ฉัน นั้นเอ่ยออก
ห้ามย้อนยอก ปฏิบัติ พูดชัดไหม
หากรักกัน ฉันขอ อย่าท้อใจ
ทุกข้อให้ จำแม่น ถึงแก่นทรวง
๓๐/๐๘/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
