ใจเต้นแรง ตูมตาม ห้ามไม่อยู่
ไฟสุมสู่ สี่ห้อง แทบร้องไห้
ร้อนรุมเร้า เผาผลาญ ทั่วลานใจ
ดับอย่างไร คงยาก มันมากมาย
วัดความดัน ทุรัง ตั้งสองร้อย
เปิดแอร์คอย น้อยนัก จักเหือดหาย
หมื่นองศา หน้ามืด ยืดน้ำลาย
เห็นยางตาย ไหลออก นอกฤดี
รีบจัดแจง แต่งกาย บ่ายหน้าหัน
โรงบาลนั้น ไม่ไกล ใจเต้นถี่
โรคสำออย หมอบอก ตอกย้ำที
ยาชั้นดี อย่างไร ไม่บรรเทา
แต่จักหาย ขาดได้ หมายมีคู่
ตามคอยดู ไม่ห่าง จะสร่างเศร้า
คอยถามทัก เช้าค่ำ พร่ำพรอดเอา
หายใจเฉา ต้องเชื่อหมอ ขอยืนยัน
พันทอง
๒๙/๐๘/๕๖