มันจริงแท้ แน่นอน กลอนของฉัน
ตัดแต่งนั้น หลายรส ไม่สดใส
ขาดรสหวาน ซ่านซึ้ง ไม่ถึงใจ
เธอจึงได้ ติต่อ ท้อเหลือเกิน
ความรู้สึก สัมผัสได้ ใครไม่รู้
ว่ายอดชู้ กลับกลาย คล้ายห่างเหิน
วันหมุนเวียน เปลี่ยนถ่าย หน่ายรักเมิน
ขาดเพลิดเพลิน หรือไร ในวันนี้
ก่อนเคยเห็น เล่นอำ จำได้เปล่า
เคยหยอกเย้า เช้าค่ำ ทำวอรี่
กลัวใครเขา ล่วงรู้ อยู่ทุกที
สายฤดี ตัดขาด สวาทวาย
พันทอง