นั่งเขียนกลอนตอนดึกนึกไหวหวั่น
เราไกลกัน..เวลาต่าง พาห่างเหิน
เธอพบคนข้างใจ..ใช่บังเอิญ
ความหมางเมินรู้ได้ในถ้อยคำ
หัวใจฉันยังรัก..ภักดีเสมอ
เกรงรอเก้อ..ใจเต้นไม่เป็นส่ำ
ผ่านรัตติกาลจวบเช้าเฝ้าระกำ
ขับลำนำรินหลั่งทั้งน้ำตา
นั่งเขียนกลอนยามหนาว..ใกล้เช้าแล้ว
ยินเสียงแผ่ว น้ำค้างหล่น..บนใบหญ้า
ฟ้าร้องไห้กับฉันทุกวันมา
ลืมสัญญาหรือไร..จึงไม่แคร์
• แซม •
นั่งอ่านกลอน ตอนเที่ยง เลี้ยงความเหงา
หัวใจเศร้า เขาไกล ใจไปแน่
อยู่ต่างแดน แสนไกล ใจผันแปร
ไปเหลียวแล แคร์ใคร ใจหมางเมิน
หัวใจเหงา เศร้านัก รักเสมอ
เธอเผอเรอ เจอใหม่ ใจห่างเหิน
อาทิตย์ลา ฟ้าเศร้า เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เปลี่ยวใจจัง
นั่งอ่านกลอน ตอนพัก นักใจยิ่ง
ถูกผู้หญิง ทิ้งไกล ไร้ความหวัง
ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
มองเหลียวหลัง ครั้งใด ไม่เห็นเธอ
ชลนา ทิชากร
หัวใจเศร้า เขาไกล ใจไปแน่
อยู่ต่างแดน แสนไกล ใจผันแปร
ไปเหลียวแล แคร์ใคร ใจหมางเมิน
หัวใจเหงา เศร้านัก รักเสมอ
เธอเผอเรอ เจอใหม่ ใจห่างเหิน
อาทิตย์ลา ฟ้าเศร้า เหงาเหลือเกิน
ต้องเผชิญ เดินเดี่ยว เปลี่ยวใจจัง
นั่งอ่านกลอน ตอนพัก นักใจยิ่ง
ถูกผู้หญิง ทิ้งไกล ไร้ความหวัง
ต้องเดินเดี่ยว เปลี่ยวเหงา เศร้าลำพัง
มองเหลียวหลัง ครั้งใด ไม่เห็นเธอ
ชลนา ทิชากร
ทั้งสองนางห่างกายแต่ใกล้ใจ
เจ้ารู้ไหมพี่พร่ำร่ำเสมอ
อ้างพระลอฝากคำเคียงบำเรอ
เพื่อน,แพง เธอพี่น้องเกี่ยวข้องกัน
เทพอุ้มสมตามชะตาฟ้าลิขิต
แม้ชีวิตหันหกต้องผกผัน
สิ้นชาติหนึ่งต้องไกลไปเหมือนกัน
ร่วมสวรรค์ทิพย์วิมานสำราญรมย์
เนิน จำราย
เจ้ารู้ไหมพี่พร่ำร่ำเสมอ
อ้างพระลอฝากคำเคียงบำเรอ
เพื่อน,แพง เธอพี่น้องเกี่ยวข้องกัน
เทพอุ้มสมตามชะตาฟ้าลิขิต
แม้ชีวิตหันหกต้องผกผัน
สิ้นชาติหนึ่งต้องไกลไปเหมือนกัน
ร่วมสวรรค์ทิพย์วิมานสำราญรมย์
เนิน จำราย