โถขนาด นอนกรน ทนคิดถึง
ฟังแล้วอึ้ง กิมกี่ ถี่ยิบบ่น
พี่มือขวา เขาเบื่อ เหลือจะทน
หันไปยล เฟสบุ๊ค สุขเหลือใจ
จึงห่างหาย เลิกลด งดกลอนกวน
เริ่มไปป่วน ที่อื่น ชื่นฉ่ำไหม
คงจะดี ใจเกิน เพลินกว่าใคร
เจอเพื่อนใหม่ ได้ปลื้ม ลืมเราแล้ว
พันทอง
ใช่ลืมเลือนเพื่อนเก่าร่วมเนาก่อน
ใช่ลืมกลอนวอนคำลำนำแผ่ว
ใช่ลืมหลงวงวรรณฝันร่วมแนว
ใช่ลืมศิลป์กลิ่นแก้วกาพย์โคลงกานท์
ไปออนเกมส์เปรมใจได้ใช้จ่าย
ตังค์มากมายที่มีทั้งพลีหว่าน
ได้ลุยศึกคึกคักมักสำราญ
จนห่างหายจากบ้านนานนานมา
ยังไม่ลืมปลื้มจิตมิตรอักษร
ยังไม่ลืมมนตร์กลอนเคยร่อนหา
ยังไม่ลืมร่ายคำจำนรรจา
ยังไม่ลืมเลยว่าเราเป็นนใคร(กันหว่า?)
นานแต่งทีฝีมือตกนะเนี่ยะ....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
