วันที่เธอตัดสินใจขอไกลห่าง
ฉันเหลือเพียงความอ้างว้างบนทางฝัน
มันมืดมน มัวพร่า แสนจาบัลย์
เหมือนเรือนั้น ลอยคว้าง อยู่กลางธาร
ไหนสัญญาจะดูแล จนแก่เฒ่า
ไหนสัญญา จะมีเราจนเถ้าถ่าน
ไหนสัญญา คอยเป็นเงานานเท่านาน
สุดท้ายเธออวสาน ม่านรักเอง
ใจยังจำรอยรักมันปักอก
น้ำตาตกทุกวันมันคว้างเคว้ง
ยังไม่ชินอยู่คนเดียวเปลี่ยววังเวง
อย่าเพิ่งเร่งหัวใจให้ลืมเธอ....
ฉันเหลือเพียงความอ้างว้างบนทางฝัน
มันมืดมน มัวพร่า แสนจาบัลย์
เหมือนเรือนั้น ลอยคว้าง อยู่กลางธาร
ไหนสัญญาจะดูแล จนแก่เฒ่า
ไหนสัญญา จะมีเราจนเถ้าถ่าน
ไหนสัญญา คอยเป็นเงานานเท่านาน
สุดท้ายเธออวสาน ม่านรักเอง
ใจยังจำรอยรักมันปักอก
น้ำตาตกทุกวันมันคว้างเคว้ง
ยังไม่ชินอยู่คนเดียวเปลี่ยววังเวง
อย่าเพิ่งเร่งหัวใจให้ลืมเธอ....
อังศุมาลิน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
