๐อยากแต่งกลอนอ้อนกานท์อันหวานแหวว
ตรงแน่แน่วหนึ่งนางพร่างฉวี
ให้ถึงห้วงทรวงลึกตรึกฤดี
และก็มีใจแด่ดวงแดชาย
๐แต่อนาถวาทอ่อนกระท่อนกระแท่น
มิมีแม้นมนตราวิภาร่าย
มิมีมุขมุรธาสง่าปราย
นงคงหน่ายเหนื่อยอ่อนอักษรโทรม
๐เพราะรักเร้าเร่งระดมผสมขวัญ
เจตจำนรรจ์จากจิตคิดหาญโหม
พาทย์กระพร่องทักษะยังประโคม
โปรยประโลมลักขณาภาษาใจ
๐จะเตะต่อยตบตีคำที่พร้อง
จะเถือถองทับศัพท์เหมือนขับไส
จะดูแคลนคำขานรำคาญนัย
ก็บ่ให้อ้ายท้อระย่อยวน
๐เพราะพิษรักหนักหนาเกินกว่าเสียง
ร้อยเรียบเรียงร่ายเสน่ห์อย่างเสสรวล
มิเคยสนกลกลอนจะกร่อนครวญ
เลวงล้วนลักษณ์ลายหมายอนงค์
๐หากน้องคิดปลิดบ่วงทรวงสวาท
น้องย่อมอาจเอื้อนอรรถกวัดหงส์
เป็นศัพท์สรวงสูงศักดิ์มาหักลง
อ้ายนี้คงพ่ายคำและจำลาฯ
ตรงแน่แน่วหนึ่งนางพร่างฉวี
ให้ถึงห้วงทรวงลึกตรึกฤดี
และก็มีใจแด่ดวงแดชาย
๐แต่อนาถวาทอ่อนกระท่อนกระแท่น
มิมีแม้นมนตราวิภาร่าย
มิมีมุขมุรธาสง่าปราย
นงคงหน่ายเหนื่อยอ่อนอักษรโทรม
๐เพราะรักเร้าเร่งระดมผสมขวัญ
เจตจำนรรจ์จากจิตคิดหาญโหม
พาทย์กระพร่องทักษะยังประโคม
โปรยประโลมลักขณาภาษาใจ
๐จะเตะต่อยตบตีคำที่พร้อง
จะเถือถองทับศัพท์เหมือนขับไส
จะดูแคลนคำขานรำคาญนัย
ก็บ่ให้อ้ายท้อระย่อยวน
๐เพราะพิษรักหนักหนาเกินกว่าเสียง
ร้อยเรียบเรียงร่ายเสน่ห์อย่างเสสรวล
มิเคยสนกลกลอนจะกร่อนครวญ
เลวงล้วนลักษณ์ลายหมายอนงค์
๐หากน้องคิดปลิดบ่วงทรวงสวาท
น้องย่อมอาจเอื้อนอรรถกวัดหงส์
เป็นศัพท์สรวงสูงศักดิ์มาหักลง
อ้ายนี้คงพ่ายคำและจำลาฯ
ยี่สิบแปดสิงหา ร้อยลารัก
ไร้ถ้อยถักแว่วหวานให้ขานหา
ด้วยสะท้านหวิวหวั่น กลั่นอุรา
สุดแรงล้าว้าวุ่น ด้วยอุ่นคลาย
ไปฟังใครไหนเล่า เฝ้าเพ้อพร่ำ
ใส่ความช้ำมัวหมอง น้องใจหาย
มิเคยคิดกลอกกลิ้งวิ่งเปลี่ยนชาย
ด้วยว่าหมายไว้หนึ่ง... จึงมิทำ
..................................
กว่าจะหลงเข้ามาสักคราครั้ง
อายุพลั้งพุ่งพลาด สาดถลำ
ไม่ไปหรอกอย่าเลย อย่าเอยคำ
เอ้า!แถมตังค์ – บ้าน – รถ ให้หมดเลย
ไร้ถ้อยถักแว่วหวานให้ขานหา
ด้วยสะท้านหวิวหวั่น กลั่นอุรา
สุดแรงล้าว้าวุ่น ด้วยอุ่นคลาย
ไปฟังใครไหนเล่า เฝ้าเพ้อพร่ำ
ใส่ความช้ำมัวหมอง น้องใจหาย
มิเคยคิดกลอกกลิ้งวิ่งเปลี่ยนชาย
ด้วยว่าหมายไว้หนึ่ง... จึงมิทำ
..................................
กว่าจะหลงเข้ามาสักคราครั้ง
อายุพลั้งพุ่งพลาด สาดถลำ
ไม่ไปหรอกอย่าเลย อย่าเอยคำ
เอ้า!แถมตังค์ – บ้าน – รถ ให้หมดเลย